comptine d'un autre été: l'apres midi

-ağlamaya ihtiyacı olup da ağlayamayanların kesinlikle dinlemesi gereken bir şarkı, piyanodan çıkan her nota iğne gibi batar ve yeterince can yakar
-piyanonun ağladığı yann tiersen eseri
-cesur bir konuşmayla başlar bu parça. bir insanın bir başkasına haykırışı gibidir. önce isyanı andırır vuruşlar, sonra biraz sesi titremeye başlar, yumuşar, sitemler yalvarışlara dönüşür, hatta gozyaşına. nefessiz kalır. parçanın sonunda ağlamaktan ve yalvarmaktan yorulmuştur piano/adam/kadın. yavaşça susar.
-insanın hayatını film şeridi gibi gözünün önünden geçirmesidir. sevdiklerinin ondan çok uzakta olması, ulaşamamasıdır. sevdiklerini bir an yanında hissedip, onlara dokunmak, konuşmak gibidir. ama tam mutlu olmuşken, anlarsın ki onlar erişilmeyen yerdedir. mutlu bir hayatı anlatır. hani herkes dünyadan yok olup giderde sen kalırsın, gözünden düşemeyen bir gözyaşı saplanır. gülümsemeyle ağlama arasında kalırsın. işte o ince çizgiyi anlatır bu şarkı.
(ek$i sozluk)

İlk duydugumda ben ne mi hissettim ya da ne hissediyorum dinlediğimde....